Magia pracy
Historyczne narzędzia z kutego żelaza i przedmioty codziennego użytku w instalacji Antje Scholz
Ta kolekcja historycznych narzędzi z kutego żelaza i przedmiotów codziennego użytku, stworzona w latach 1980-2020 przez Manuela Rößlera z Berlina, składała się z 60 pudeł i wielu przedmiotów, które nie mieszczą się w pudełkach. Niektóre z nich trudno było podnieść. Są to narzędzia, które przedstawiają obszary rzemiosła i życia na wsi. Wybraliśmy przedmioty ze wszystkich tych pudeł, głównie z regionu Oderbruch, ułożyliśmy je w określonej kolejności i pozwoliliśmy im unosić się w powietrzu: Kawałek po kawałku był pieczołowicie organizowany za pomocą drutu w poziome lub pionowe powierzchnie i zawieszany na słupach.
Dla każdego zainstalowanego "obszaru" dostępna jest broszura identyfikacyjna. Zawiera ona informacje o sprzęcie pod względem jego zastosowania, które można uzupełnić, a także o odpowiednich lokalizacjach. Często były to wiejskie wysypiska śmieci, ale także nienaruszone gospodarstwa rolne w wioskach na łużyckich obszarach wydobycia węgla brunatnego, które zostały oczyszczone pod wykopaliska.
Archiwum pomieszczenia
Przemysłowiec i reformator społeczny Max Bahr (1848-1930)
Wystawa Brandenburskich Archiwów Państwowych od 6 maja do 30 września w Oderbruch Museum Altranft
Max Bahr z Landsberg an der Warthe miał decydujący wpływ na historię Brandenburgii na przełomie XIX i XX wieku. Jako kupiec rozwinął produkcję wyrobów z juty. Od 1905 r. był jednym z największych pracodawców w regionie ze swoją fabryką juty. Jego kontakty biznesowe i osobiste sięgały całego świata i zaprowadziły go aż do Ameryki i Indii.
W związku ze swoim sukcesem przedsiębiorczym zbudował setki mieszkań robotniczych, łaźnię ludową i Dom Opieki Ludowej jako centrum życia społecznego. Wytrwale pracował nad poprawą warunków życia swoich pracowników, równością szans i społeczno-politycznym awansem kobiet. Z ramienia Niemieckiej Partii Demokratycznej Bahr był aktywny w pierwszym weimarskim Reichstagu do 1924 r., głównie w zakresie polityki społecznej i mieszkaniowej. Pozostał zdecydowanym obrońcą republiki aż do swojej śmierci w 1930 roku. Łaźnia Ludowa, fabryka i domy robotnicze do dziś charakteryzują oblicze Gorzowa Wielkopolskiego. Działania Bahra jako zaangażowanego społecznie, odnoszącego sukcesy przedsiębiorcy i jednocześnie postępowego demokraty zasługują na uwagę do dziś.
Wystawa pokazała jego zaangażowanie na rzecz postępu gospodarczego i społecznego, równych szans i dialogu, które do dziś jest godne naśladowania. Dr Falko Neininger z Brandenburskich Archiwów Państwowych, który zainicjował wystawę, pisze: "Bahr jasno pokazuje, że historii Brandenburgii nie można opowiedzieć bez spojrzenia przez Odrę na dawną wschodnią część prowincji. W tym obecnie polskim regionie Bahr wzbudza zainteresowanie niemiecką przeszłością. Oferuje obu stronom różnorodne punkty styczne dla wspólnego zaangażowania w historię".
Wystawa objazdowa "Juta, domy, republika. Przemysłowiec i reformator społeczny Max Bahr (1848-1930)" została przygotowana przez Archiwum Państwowe Brandenburgii w partnerstwie z Wojewódzką i Miejską Biblioteką im. Zbigniewa Herberta w Gorzowie Wielkopolskim. Pierwszą lokalizacją był Gorzów Wielkopolski, dawniej Landsberg an der Warthe.
Rynek pierścieni Oderbruch, 2017-2020
Nowy początek w Altranft był również naznaczony pakietem roboczym, w którym poszukiwano zabawnych impulsów dla wiejskiego rzemiosła poprzez eksperymenty, wystawy i wspólne projekty: "Craft meets Design".
Po tygodniu prób w muzeum w 2016 roku ("Baukasten Oderbruch" z projektantką Stefanie Silbermann, stolarzem Svenem Ahlhelmem i tokarzem Christianem Masche) pojawił się pomysł na specjalne targi rzemiosła, które skupiały się na pierścieniu, tj. prostym okrągłym kształcie, jako jednoczącym elemencie projektu.
Wraz z Larsem Fischerem, Steffi Silbermann i Sven Ahlhelm zaprosili wielu rzemieślników z regionu, aby przedstawili na jarmarku wykonany przez siebie pierścionek - z chleba, ciasta, sera, drewna, metalu, wełny, ceramiki, a nawet musztardy - i zaprezentowali go na stoisku w stodole z kamienia polnego w Berg-Schmidt-Hof, oczywiście przedstawiając również swój zawód i odpowiedni warsztat. Podczas zwiedzania publiczność wybrała najciekawszy pierścionek, którego twórca został z kolei uhonorowany zwycięskim pierścionkiem.
W międzyczasie z gośćmi wykonano duży wspólny pierścień - z wierzby, topoli, papieru lub liny konopnej.
Cztery wydarzenia, z których każde odbywało się wiosną, były ekscytującym tańcem na linie. Trudno było zawsze pozyskać nowych rzemieślników do eksperymentu, zwłaszcza że idea projektu nie dotyczyła sektora sztuki i rzemiosła, ale miała na celu szerszą interakcję ze wszystkimi rzemieślnikami w Oderbruch. Chodziło o to, aby doświadczyć siebie jako wspólnoty gospodarczej pomimo różnic technologicznych i przemysłowych oraz zrobić coś razem, a także uczcić własną siłę i kunszt.
Pomimo tych trudności, na ringach pojawiła się wspaniała chęć wypróbowania różnych rzeczy i wymiany pomysłów. Stało się jednak jasne, że dość duży wysiłek będzie musiał zostać zwiększony, aby projekt mógł być z powodzeniem kontynuowany. W związku z zakończeniem finansowania w ramach programu TRAFO podjęliśmy decyzję o przerwaniu projektu.
Obiekty dziedzictwa europejskiego (2019)
W 2019 r. powiat Märkisch Oderland złożył wniosek o przyznanie Znaku Dziedzictwa Europejskiego w imieniu gmin Oderbruch. Ponieważ znak ten jest mniej zorientowany na ochronę i znacznie bardziej heterogeniczny niż na przykład znak światowego dziedzictwa UNESCO, skorzystaliśmy z okazji, aby pokazać objazdową wystawę w Feldstein-Scheune na temat miejsc dziedzictwa europejskiego, które zostały do tej pory wyznaczone. W ten sposób szeroki zakres - od neandertalskiego stanowiska Krapina w Chorwacji po Hofburg w Wiedniu, od stoczni w Gdańsku po zamek Hambach - został po raz pierwszy pokazany w Oderbruch.
Wniosek został następnie złożony przez kraj związkowy Brandenburgia do Konferencji Ministrów Kultury, zatwierdzony przez krajowe jury i ostatecznie wybrany przez Komisję Europejską w 2022 r., dzięki czemu Oderbruch otrzymał również Znak Dziedzictwa Europejskiego.